„Kraina Miodu” MILLENNIUM DOCS AGAINST GRAVITY W NINATECE
„Kraina Miodu”
Dokumentalny film pt. „Kraina Miodu” stworzony przez Tamare Kotevską oraz Ljubomira Stefanova, ostatniego czasu uzyskał dużą popularność, otrzymał wiele nagród oraz został nominowany do Oscara w kategorii Najlepszego Filmu Międzynarodowego oraz Najlepszego Filmu Dokumentalnego za rok 2019.
Fabuła opowiada o 50-letniej kobiecie Hatidze, którą wraz ze swoją ciężko schorowaną matką mieszkają na odludziu w opuszczonej macedońskiej wiosce. Kobiety mieszkają w bardzo ciężkich warunkach bez wody, prądu oraz dostępu do dróg. Hatidze jest jedną z pszczelarzy, którzy traktują pszczoły z szacunkiem jak swoich przyjaciół nie widząc w nich robotników produkujących miód. Handluje nim w mieście do którego chodzi kilka godzin dziennie w obie strony. Kocha to co robi i codziennie bacznie obserwuje swoje ule. Spędza z nimi bardzo dużo czasu, często śpiewa im bez żadnego kombinezonu ochronnego, rękawiczek oraz maski na twarz. Żyje w olbrzymiej zgodzie z naturą. Natomiast pewnego dnia, kiedy do pobliskiej okolicy wprowadza się wielodzietna rodzina, spokój i cisza zostaje przerwana przez krowy sąsiadów i wrzeszczące dzieci. Rodzina podobnie jak Hatidze hoduje pszczoły, natomiast traktuje je oraz miód przez nie produkowany zupełnie inaczej. Najbardziej zależy im na dużym zarobku oraz maksymalnej eksploatacji miodu. Pszczelarka uchodzi z innego zdania, natomiast jest zmuszona do zaakceptować.
Film w prosty sposób ukazuje nam jak dawne tradycje szacunku do przyrody, niestety w dużej mierze zanikają. Nakłania on do przemyśleń oraz wywołuje pełno emocji. Jak najbardziej polecam, dokument godny obejrzenia.
Fabuła opowiada o 50-letniej kobiecie Hatidze, którą wraz ze swoją ciężko schorowaną matką mieszkają na odludziu w opuszczonej macedońskiej wiosce. Kobiety mieszkają w bardzo ciężkich warunkach bez wody, prądu oraz dostępu do dróg. Hatidze jest jedną z pszczelarzy, którzy traktują pszczoły z szacunkiem jak swoich przyjaciół nie widząc w nich robotników produkujących miód. Handluje nim w mieście do którego chodzi kilka godzin dziennie w obie strony. Kocha to co robi i codziennie bacznie obserwuje swoje ule. Spędza z nimi bardzo dużo czasu, często śpiewa im bez żadnego kombinezonu ochronnego, rękawiczek oraz maski na twarz. Żyje w olbrzymiej zgodzie z naturą. Natomiast pewnego dnia, kiedy do pobliskiej okolicy wprowadza się wielodzietna rodzina, spokój i cisza zostaje przerwana przez krowy sąsiadów i wrzeszczące dzieci. Rodzina podobnie jak Hatidze hoduje pszczoły, natomiast traktuje je oraz miód przez nie produkowany zupełnie inaczej. Najbardziej zależy im na dużym zarobku oraz maksymalnej eksploatacji miodu. Pszczelarka uchodzi z innego zdania, natomiast jest zmuszona do zaakceptować.
Film w prosty sposób ukazuje nam jak dawne tradycje szacunku do przyrody, niestety w dużej mierze zanikają. Nakłania on do przemyśleń oraz wywołuje pełno emocji. Jak najbardziej polecam, dokument godny obejrzenia.
Źródło: ninateka.pl
Komentarze
Prześlij komentarz