Zakochać się w życiu - Halina Poświatowska

zawsze kiedy chcę żyć krzyczę
gdy życie odchodzi ode mnie
przywieram do niego
mówię - życie
nie odchodź jeszcze
jego ciepła ręka w mojej ręce
moje usta przy jego uchu
szepczę
życie
- jak gdyby życie było kochankiem
który chce odejść -
wieszam mu się na szyi
krzyczę
umrę jeśli odejdziesz
                            Oda do rąk, 1966


                   Halina Poświatowska była wybitną, polską poetką. Urodziła się 9 maja 1935 roku w Częstochowie. W czasie walk o wyzwolenie Częstochowy
 wraz z rodziną przebywała trzy dni w piwnicy. Skutkiem tego było powstanie wady serca, a dokładniej wady zastawki dwudzielnej. Halina w wyniku choroby zmarła 11 października 1967 roku - miała wówczas
 32 lata.
Poetka pomimo swojego stanu zdrowia czerpała z życia jak najwięcej.
 Z uporem dążyła do realizacji własnych marzeń. Nie zrezygnowała
 z niczego, co sprawiało jej przyjemność: 
ani z pisania, ani z miłości, ani z romansów, ani z podróży, ani z troski o urodę. Młoda kobieta chciała się podobać, modnie się ubierała, lubiła się umalować, skropić drobnymi perfumami. Nie mogła powstrzymywać się od zakupu książek i pantofli. Potrafiły zachwycić ją drobiazgi. Pomimo miłości do rzeczy powierzchownych, poetka była bardzo wykształcona. Znała kilka języków, interesowała się filozofią i studiowała m.in. na Uniwersytecie Jagiellońskim.
                   Twórczość Poświatowskiej jest niezwykła - chwyta za serce 
i nie pozwala o sobie zapomnieć. Myślę, że zapoznanie się z życiorysem autorki ułatwi interpretację jej poezji i zaintryguje jeszcze bardziej. 
Sposób, w który poetka patrzyła na świat jest niesamowicie inspirujący. Aura tajemniczości, która ją otaczała sprawia, że chce się ją poznać, podziwiać obraz człowieka pełnego pasji, zakochanego w życiu.



Źródło:"Halina Poświatowska w zwierciadle swej kobiecości" Katarzyna Karaskiewicz