Muzyka teatralna

Muzyka teatralna

Wszystkie teatry korzystają z technicznych środków niezbędnych do obecności i funkcjonowania muzyki w spektaklu. Przed wynalezieniem metod zapisu i odtwarzania dźwięku były to orkiestry liczące do 30 osób i mniejsze zespoły szczególnie w teatrach objazdowych, później w teatrze dramatycznym. Dla realizacji muzyki w teatrze niekiedy konieczne jest zatrudnianie dodatkowych artystów wykonujących utwory muzyczne.

Od początku działalności teatru polskiego można wskazać różne formy istnienia i funkcjonowania muzyki w teatrze. Była ona obecna przede wszystkim dzięki wystawianym w teatrach gatunkom dramatyczno-muzycznym, czyli operom, operetkom, baletom, w późniejszym okresie musicalom oraz komediooperom. Formą muzyki w teatrze jest także muzyka teatralna, obecna w teatrze dramatycznym. Do początku XX w., gdy teatry pełniły funkcję instytucji muzycznych, muzyka była wykonywana także przed spektaklem w formie uwertur (czyli wstęp do opery), w przerwach oraz na zakończenie.

Muzyka w teatrze miała przede wszystkim pokazać emocje, które towarzyszą danej scenie. Mogły to być przeróżne piski, krzyki, wesołe czy smutne melodie. Każda z nich miała za zadanie wydobyć emocje z widza. Najczęściej muzyka teatralna była komponowana przez mniej znanych Autorów. Powszechnie stosowaną metodą było wykorzystywanie istniejącego repertuaru utworów muzycznych, do najpopularniejszych należą: ''Jaunty Gumption'',''Sneaky Snitch'',''Dziadek do orzechów''.

Źródło:http://www.encyklopediateatru.pl